|
|
|
|
литовский словарь / stangrinti | | stañgrinti (stañgrina, stañgrino) делать упругим;
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | stangrinu | stangrinau | stangrindavau | stangrinsiu |
---|
2p.sg. | stangrini | stangrinai | stangrindavai | stangrinsi |
---|
3p.sg. | stangrina | stangrino | stangrindavo | stangrins |
---|
1p.pl. | stangrinam, stangriname | stangrinome, stangrinom | stangrindavom, stangrindavome | stangrinsime, stangrinsim |
---|
2p.pl. | stangrinat, stangrinate | stangrinot, stangrinote | stangrindavote, stangrindavot | stangrinsit, stangrinsite |
---|
3p.pl. | stangrina | stangrino | stangrindavo | stangrins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | stangrinčiau | stangrintumėm, stangrintume, stangrintumėme |
---|
2p. | stangrintumei, stangrintum | stangrintumėte, stangrintumėt |
---|
3p. | stangrintų | stangrintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | stangrinkim, stangrinkime |
---|
2p. | stangrink, stangrinki | stangrinkit, stangrinkite |
---|
3p. | testangrinie, testangrina | testangrinie, testangrina |
---|
|