|
|
|
|
литовский словарь / išsikelti | | išsikélti (išsìkelia, išsikė́lė) 1. (išvykti kitur gyventi) выселиться/выселяться, переселиться/переселяться, переехать/переезжать; 2. (išsilaipinti) высадиться/высаживаться
/en/ 1. (kitur gyventi) move , migrate ; i. į naują butą move to a new flat; change one's lodgings ;2. (į krantą) land, disembark
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsikeliu | išsikėliau | išsikeldavau | išsikelsiu |
---|
2p.sg. | išsikeli | išsikėlei | išsikeldavai | išsikelsi |
---|
3p.sg. | išsikelia | išsikėlė | išsikeldavo | išsikels |
---|
1p.pl. | išsikeliame, išsikeliam | išsikėlėm, išsikėlėme | išsikeldavome | išsikelsime |
---|
2p.pl. | išsikeliate | išsikėlėte, išsikėlėt | išsikeldavote | išsikelsite |
---|
3p.pl. | išsikelia | išsikėlė | išsikeldavo | išsikels |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsikelčiau | išsikeltumėme, išsikeltume |
---|
2p. | išsikeltum, išsikeltumei | išsikeltumėte |
---|
3p. | išsikeltų | išsikeltų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsikelkime, išsikelkim |
---|
2p. | išsikelki, išsikelk | išsikelkite, išsikelkit |
---|
3p. | teišsikelie, teišsikelia | teišsikelie, teišsikelia |
---|
|