|
|
|
|
литовский словарь / sujunginėti | | sujunginė́ti (sujunginė́ja, sujunginė́jo) din. 1. соединять; 2. совмещать; 3. замыкать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sujunginėju | sujunginėjau | sujunginėdavau | sujunginėsiu |
---|
2p.sg. | sujunginėji | sujunginėjai | sujunginėdavai | sujunginėsi |
---|
3p.sg. | sujunginėja | sujunginėjo | sujunginėdavo | sujunginės |
---|
1p.pl. | sujunginėjam, sujunginėjame | sujunginėjom, sujunginėjome | sujunginėdavom, sujunginėdavome | sujunginėsime, sujunginėsim |
---|
2p.pl. | sujunginėjat, sujunginėjate | sujunginėjot, sujunginėjote | sujunginėdavote, sujunginėdavot | sujunginėsit, sujunginėsite |
---|
3p.pl. | sujunginėja | sujunginėjo | sujunginėdavo | sujunginės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sujunginėčiau | sujunginėtumėm, sujunginėtume, sujunginėtumėme |
---|
2p. | sujunginėtum, sujunginėtumei | sujunginėtumėt, sujunginėtumėte |
---|
3p. | sujunginėtų | sujunginėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sujunginėkim, sujunginėkime |
---|
2p. | sujunginėki, sujunginėk | sujunginėkite, sujunginėkit |
---|
3p. | tesujunginėja, tesujunginėjie | tesujunginėjie, tesujunginėja |
---|
|