|
|
|
|
литовский словарь / sužmogėti | | sužmogė́ti (sužmogė́ja, sužmogė́jo) — очеловечиться/очеловечиваться
/en/ humanize, become human
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sužmogėju | sužmogėjau | sužmogėdavau | sužmogėsiu |
---|
2p.sg. | sužmogėji | sužmogėjai | sužmogėdavai | sužmogėsi |
---|
3p.sg. | sužmogėja | sužmogėjo | sužmogėdavo | sužmogės |
---|
1p.pl. | sužmogėjam, sužmogėjame | sužmogėjome, sužmogėjom | sužmogėdavome, sužmogėdavom | sužmogėsime, sužmogėsim |
---|
2p.pl. | sužmogėjat, sužmogėjate | sužmogėjot, sužmogėjote | sužmogėdavot, sužmogėdavote | sužmogėsite, sužmogėsit |
---|
3p.pl. | sužmogėja | sužmogėjo | sužmogėdavo | sužmogės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sužmogėčiau | sužmogėtume, sužmogėtumėm, sužmogėtumėme |
---|
2p. | sužmogėtum, sužmogėtumei | sužmogėtumėt, sužmogėtumėte |
---|
3p. | sužmogėtų | sužmogėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sužmogėkime, sužmogėkim |
---|
2p. | sužmogėk, sužmogėki | sužmogėkit, sužmogėkite |
---|
3p. | tesužmogėjie, tesužmogėja | tesužmogėjie, tesužmogėja |
---|
|