|
|
|
|
литовский словарь / duslėti | | duslė́ti (duslė́ja, duslė́jo) становиться глуше [глухим] (apie garsą); bal̃sas tolumojè duslė́ja — голос глохнет вдали
/en/ (apie garsą, balsą) grow/toneless/ voiceless/devoiced
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | duslėju | duslėjau | duslėdavau | duslėsiu |
---|
2p.sg. | duslėji | duslėjai | duslėdavai | duslėsi |
---|
3p.sg. | duslėja | duslėjo | duslėdavo | duslės |
---|
1p.pl. | duslėjame, duslėjam | duslėjom, duslėjome | duslėdavome, duslėdavom | duslėsim, duslėsime |
---|
2p.pl. | duslėjat, duslėjate | duslėjote, duslėjot | duslėdavot, duslėdavote | duslėsite, duslėsit |
---|
3p.pl. | duslėja | duslėjo | duslėdavo | duslės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | duslėčiau | duslėtumėme, duslėtumėm, duslėtume |
---|
2p. | duslėtumei, duslėtum | duslėtumėt, duslėtumėte |
---|
3p. | duslėtų | duslėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | duslėkime, duslėkim |
---|
2p. | duslėk, duslėki | duslėkite, duslėkit |
---|
3p. | teduslėja, teduslėjie | teduslėja, teduslėjie |
---|
|