|
|
|
|
литовский словарь / prisilaužti | | prisiláužti (prisiláužia, prisiláužė) — наломать/наламывать себе
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | prisilaužiu | prisilaužiau | prisilauždavau | prisilaušiu |
---|
2p.sg. | prisilauži | prisilaužei | prisilauždavai | prisilauši |
---|
3p.sg. | prisilaužia | prisilaužė | prisilauždavo | prisilauš |
---|
1p.pl. | prisilaužiame, prisilaužiam | prisilaužėme, prisilaužėm | prisilauždavome | prisilaušime |
---|
2p.pl. | prisilaužiate | prisilaužėt, prisilaužėte | prisilauždavote | prisilaušite |
---|
3p.pl. | prisilaužia | prisilaužė | prisilauždavo | prisilauš |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | prisilaužčiau | prisilaužtume, prisilaužtumėme |
---|
2p. | prisilaužtumei, prisilaužtum | prisilaužtumėte |
---|
3p. | prisilaužtų | prisilaužtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | prisilaužkim, prisilaužkime |
---|
2p. | prisilaužk, prisilaužki | prisilaužkite, prisilaužkit |
---|
3p. | teprisilaužie, teprisilaužia | teprisilaužie, teprisilaužia |
---|
|