/ru/
смочь; быть в состоянии
/en/
be able; jis viską įstengia padaryti he can do anything; į. ką nusipirkti afford smth
/de/
imstande sein
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | įstengiu | įstengiau | įstengdavau | įstengsiu |
2p.sg. | įstengi | įstengei | įstengdavai | įstengsi |
3p.sg. | įstengia | įstengė | įstengdavo | įstengs |
1p.pl. | įstengiam, įstengiame | įstengėm, įstengėme | įstengdavome, įstengdavom | įstengsim, įstengsime |
2p.pl. | įstengiat, įstengiate | įstengėte, įstengėt | įstengdavot, įstengdavote | įstengsite, įstengsit |
3p.pl. | įstengia | įstengė | įstengdavo | įstengs |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įstengčiau | įstengtume, įstengtumėme, įstengtumėm |
2p. | įstengtum, įstengtumei | įstengtumėt, įstengtumėte |
3p. | įstengtų | įstengtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | įstenkime, įstenkim | |
2p. | įstenk, įstenki | įstenkit, įstenkite |
3p. | teįstengia, teįstengie | teįstengie, teįstengia |