|
|
|
|
литовский словарь / išpėdinti | | išpė̃dinti (išpė̃dina, išpė̃dino) šnek. медленно выйти/выходить, вытащиться/вытаскиваться šnek.
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išpėdinu | išpėdinau | išpėdindavau | išpėdinsiu |
---|
2p.sg. | išpėdini | išpėdinai | išpėdindavai | išpėdinsi |
---|
3p.sg. | išpėdina | išpėdino | išpėdindavo | išpėdins |
---|
1p.pl. | išpėdinam, išpėdiname | išpėdinom, išpėdinome | išpėdindavom, išpėdindavome | išpėdinsim, išpėdinsime |
---|
2p.pl. | išpėdinate, išpėdinat | išpėdinot, išpėdinote | išpėdindavot, išpėdindavote | išpėdinsit, išpėdinsite |
---|
3p.pl. | išpėdina | išpėdino | išpėdindavo | išpėdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išpėdinčiau | išpėdintumėm, išpėdintume, išpėdintumėme |
---|
2p. | išpėdintumei, išpėdintum | išpėdintumėte, išpėdintumėt |
---|
3p. | išpėdintų | išpėdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išpėdinkim, išpėdinkime |
---|
2p. | išpėdinki, išpėdink | išpėdinkite, išpėdinkit |
---|
3p. | teišpėdinie, teišpėdina | teišpėdina, teišpėdinie |
---|
|