|
|
|
|
литовский словарь / sudvigubinti | | sudvìgubinti (sudvìgubina, sudvìgubino) — удвоить/ удваивать
/en/ žr. sudvejinti
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sudvigubinu | sudvigubinau | sudvigubindavau | sudvigubinsiu |
---|
2p.sg. | sudvigubini | sudvigubinai | sudvigubindavai | sudvigubinsi |
---|
3p.sg. | sudvigubina | sudvigubino | sudvigubindavo | sudvigubins |
---|
1p.pl. | sudvigubinam, sudvigubiname | sudvigubinome, sudvigubinom | sudvigubindavome, sudvigubindavom | sudvigubinsim, sudvigubinsime |
---|
2p.pl. | sudvigubinat, sudvigubinate | sudvigubinot, sudvigubinote | sudvigubindavot, sudvigubindavote | sudvigubinsit, sudvigubinsite |
---|
3p.pl. | sudvigubina | sudvigubino | sudvigubindavo | sudvigubins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sudvigubinčiau | sudvigubintumėm, sudvigubintumėme, sudvigubintume |
---|
2p. | sudvigubintum, sudvigubintumei | sudvigubintumėte, sudvigubintumėt |
---|
3p. | sudvigubintų | sudvigubintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sudvigubinkim, sudvigubinkime |
---|
2p. | sudvigubinki, sudvigubink | sudvigubinkite, sudvigubinkit |
---|
3p. | tesudvigubina, tesudvigubinie | tesudvigubinie, tesudvigubina |
---|
|