|
|
|
|
литовский словарь / išvolioti | | išvolióti (išvoliója, išvoliójo) вывалять/вываливать, обвалять/обваливать
/en/ 1. (voliojantis ištrinti, išgulėti) trample down by rolling around; 2. give a rolling/wallowing
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išvolioju | išvoliojau | išvoliodavau | išvoliosiu |
---|
2p.sg. | išvolioji | išvoliojai | išvoliodavai | išvoliosi |
---|
3p.sg. | išvolioja | išvoliojo | išvoliodavo | išvolios |
---|
1p.pl. | išvoliojame, išvoliojam | išvoliojome, išvoliojom | išvoliodavom, išvoliodavome | išvoliosime, išvoliosim |
---|
2p.pl. | išvoliojat, išvoliojate | išvoliojote, išvoliojot | išvoliodavote, išvoliodavot | išvoliosite, išvoliosit |
---|
3p.pl. | išvolioja | išvoliojo | išvoliodavo | išvolios |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išvoliočiau | išvoliotumėm, išvoliotume, išvoliotumėme |
---|
2p. | išvoliotum, išvoliotumei | išvoliotumėte, išvoliotumėt |
---|
3p. | išvoliotų | išvoliotų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išvoliokime, išvoliokim |
---|
2p. | išvolioki, išvoliok | išvoliokite, išvoliokit |
---|
3p. | teišvolioja, teišvoliojie | teišvolioja, teišvoliojie |
---|
|