|
|
|
|
литовский словарь / išsielvartauti | | išsielvartáuti (išsielvartáuja, išsielvartãvo) проскорбеть/скорбеть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išsielvartauju | išsielvartavau | išsielvartaudavau | išsielvartausiu |
---|
2p.sg. | išsielvartauji | išsielvartavai | išsielvartaudavai | išsielvartausi |
---|
3p.sg. | išsielvartauja | išsielvartavo | išsielvartaudavo | išsielvartaus |
---|
1p.pl. | išsielvartaujam, išsielvartaujame | išsielvartavom, išsielvartavome | išsielvartaudavome, išsielvartaudavom | išsielvartausime, išsielvartausim |
---|
2p.pl. | išsielvartaujat, išsielvartaujate | išsielvartavote, išsielvartavot | išsielvartaudavote, išsielvartaudavot | išsielvartausite, išsielvartausit |
---|
3p.pl. | išsielvartauja | išsielvartavo | išsielvartaudavo | išsielvartaus |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išsielvartaučiau | išsielvartautumėme, išsielvartautumėm, išsielvartautume |
---|
2p. | išsielvartautumei, išsielvartautum | išsielvartautumėt, išsielvartautumėte |
---|
3p. | išsielvartautų | išsielvartautų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išsielvartaukime, išsielvartaukim |
---|
2p. | išsielvartauk, išsielvartauki | išsielvartaukit, išsielvartaukite |
---|
3p. | teišsielvartauja, teišsielvartaujie | teišsielvartaujie, teišsielvartauja |
---|
|