|
|
|
|
литовский словарь / sumaterialėti | | sumaterialė́ti (sumaterialė́ja, sumaterialė́jo) материализоваться
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | sumaterialėju | sumaterialėjau | sumaterialėdavau | sumaterialėsiu |
---|
2p.sg. | sumaterialėji | sumaterialėjai | sumaterialėdavai | sumaterialėsi |
---|
3p.sg. | sumaterialėja | sumaterialėjo | sumaterialėdavo | sumaterialės |
---|
1p.pl. | sumaterialėjame, sumaterialėjam | sumaterialėjome, sumaterialėjom | sumaterialėdavome, sumaterialėdavom | sumaterialėsim, sumaterialėsime |
---|
2p.pl. | sumaterialėjat, sumaterialėjate | sumaterialėjot, sumaterialėjote | sumaterialėdavot, sumaterialėdavote | sumaterialėsite, sumaterialėsit |
---|
3p.pl. | sumaterialėja | sumaterialėjo | sumaterialėdavo | sumaterialės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | sumaterialėčiau | sumaterialėtume, sumaterialėtumėm, sumaterialėtumėme |
---|
2p. | sumaterialėtum, sumaterialėtumei | sumaterialėtumėt, sumaterialėtumėte |
---|
3p. | sumaterialėtų | sumaterialėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | sumaterialėkime, sumaterialėkim |
---|
2p. | sumaterialėk, sumaterialėki | sumaterialėkit, sumaterialėkite |
---|
3p. | tesumaterialėja, tesumaterialėjie | tesumaterialėja, tesumaterialėjie |
---|
|