|
|
|
|
литовский словарь / išbadinėti | | išbadinė́ti (išbadinė́ja, išbadinė́jo) džn. mžb. выкалывать/ выколоть; искалывать/исколоть
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | išbadinėju | išbadinėjau | išbadinėdavau | išbadinėsiu |
---|
2p.sg. | išbadinėji | išbadinėjai | išbadinėdavai | išbadinėsi |
---|
3p.sg. | išbadinėja | išbadinėjo | išbadinėdavo | išbadinės |
---|
1p.pl. | išbadinėjame, išbadinėjam | išbadinėjome, išbadinėjom | išbadinėdavome, išbadinėdavom | išbadinėsime, išbadinėsim |
---|
2p.pl. | išbadinėjat, išbadinėjate | išbadinėjote, išbadinėjot | išbadinėdavote, išbadinėdavot | išbadinėsite, išbadinėsit |
---|
3p.pl. | išbadinėja | išbadinėjo | išbadinėdavo | išbadinės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | išbadinėčiau | išbadinėtumėme, išbadinėtumėm, išbadinėtume |
---|
2p. | išbadinėtumei, išbadinėtum | išbadinėtumėt, išbadinėtumėte |
---|
3p. | išbadinėtų | išbadinėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | išbadinėkime, išbadinėkim |
---|
2p. | išbadinėk, išbadinėki | išbadinėkite, išbadinėkit |
---|
3p. | teišbadinėjie, teišbadinėja | teišbadinėja, teišbadinėjie |
---|
|