|
|
|
|
литовский словарь / įbraukti | | įbraũkti (įbraũkia, į̃braukė) 1. (degtuką) чиркнуть/ чиркать; 2. šnek. (įbrukti) всунуть/всовывать; 3. šnek. быстро войти/входить [въехать/въезжать]
/en/ 1. strike; į. degtuką strike a match;2. šnek. put/stick/shove in(to) ; 3. come in briskly/quickly
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įbraukiu, įbraukau | įbraukiau | įbraukdavau | įbrauksiu |
---|
2p.sg. | įbrauki, įbraukai | įbraukei | įbraukdavai | įbrauksi |
---|
3p.sg. | įbraukia, įbrauko | įbraukė | įbraukdavo | įbrauks |
---|
1p.pl. | įbraukiame, įbraukom, įbraukome, įbraukiam | įbraukėm, įbraukėme | įbraukdavom, įbraukdavome | įbrauksime, įbrauksim |
---|
2p.pl. | įbraukiate, įbraukiat, įbraukote, įbraukot | įbraukėt, įbraukėte | įbraukdavot, įbraukdavote | įbrauksite, įbrauksit |
---|
3p.pl. | įbraukia, įbrauko | įbraukė | įbraukdavo | įbrauks |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įbraukčiau | įbrauktumėm, įbrauktumėme, įbrauktume |
---|
2p. | įbrauktum, įbrauktumei | įbrauktumėt, įbrauktumėte |
---|
3p. | įbrauktų | įbrauktų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įbraukim, įbraukime |
---|
2p. | įbrauki, įbrauk | įbraukite, įbraukit |
---|
3p. | teįbraukai, teįbrauko, teįbraukia, teįbraukie | teįbraukie, teįbraukia, teįbraukai, teįbrauko |
---|
|