|
|
|
|
литовский словарь / ragėti | | ragė́ti (ragė́ja, ragė́jo) роговеть; окостеневать
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | ragėju | ragėjau | ragėdavau | ragėsiu |
---|
2p.sg. | ragėji | ragėjai | ragėdavai | ragėsi |
---|
3p.sg. | ragėja | ragėjo | ragėdavo | ragės |
---|
1p.pl. | ragėjame, ragėjam | ragėjom, ragėjome | ragėdavome, ragėdavom | ragėsim, ragėsime |
---|
2p.pl. | ragėjate, ragėjat | ragėjot, ragėjote | ragėdavot, ragėdavote | ragėsit, ragėsite |
---|
3p.pl. | ragėja | ragėjo | ragėdavo | ragės |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | ragėčiau | ragėtumėm, ragėtume, ragėtumėme |
---|
2p. | ragėtumei, ragėtum | ragėtumėte, ragėtumėt |
---|
3p. | ragėtų | ragėtų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | ragėkim, ragėkime |
---|
2p. | ragėk, ragėki | ragėkite, ragėkit |
---|
3p. | teragėja, teragėjie | teragėja, teragėjie |
---|
|