|
|
|
|
литовский словарь / įgramzdinti | | įgramzdìnti (įgramzdìna, įgramzdìno) — погрузить/погружать; įgramzdìnti ką̃ į̃ prãpultį prk. — толкнуть кого-л. в пропасть
/en/ dip in(to), submerge in(to); duck in(to); immerse (into); plunge in(to) (ir prk.)
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | įgramzdinu | įgramzdinau | įgramzdindavau | įgramzdinsiu |
---|
2p.sg. | įgramzdini | įgramzdinai | įgramzdindavai | įgramzdinsi |
---|
3p.sg. | įgramzdina | įgramzdino | įgramzdindavo | įgramzdins |
---|
1p.pl. | įgramzdiname, įgramzdinam | įgramzdinome, įgramzdinom | įgramzdindavom, įgramzdindavome | įgramzdinsim, įgramzdinsime |
---|
2p.pl. | įgramzdinat, įgramzdinate | įgramzdinot, įgramzdinote | įgramzdindavote, įgramzdindavot | įgramzdinsit, įgramzdinsite |
---|
3p.pl. | įgramzdina | įgramzdino | įgramzdindavo | įgramzdins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | įgramzdinčiau | įgramzdintumėm, įgramzdintume, įgramzdintumėme |
---|
2p. | įgramzdintumei, įgramzdintum | įgramzdintumėt, įgramzdintumėte |
---|
3p. | įgramzdintų | įgramzdintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | įgramzdinkim, įgramzdinkime |
---|
2p. | įgramzdinki, įgramzdink | įgramzdinkit, įgramzdinkite |
---|
3p. | teįgramzdina, teįgramzdinie | teįgramzdina, teįgramzdinie |
---|
|