|
|
|
|
литовский словарь / rūginti | | rūgìnti (rūgìna, rūgìno) prž. 1. квасить; 2. солить
/en/ (kopūstus, agurkus) pickle
склонение/спряжение словаглагол
indicative. |
---|
| present | past | past frequentative | future |
---|
1p.sg. | rūginu | rūginau | rūgindavau | rūginsiu |
---|
2p.sg. | rūgini | rūginai | rūgindavai | rūginsi |
---|
3p.sg. | rūgina | rūgino | rūgindavo | rūgins |
---|
1p.pl. | rūginam, rūginame | rūginom, rūginome | rūgindavome, rūgindavom | rūginsim, rūginsime |
---|
2p.pl. | rūginate, rūginat | rūginote, rūginot | rūgindavot, rūgindavote | rūginsite, rūginsit |
---|
3p.pl. | rūgina | rūgino | rūgindavo | rūgins |
---|
subjunctive. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | rūginčiau | rūgintumėme, rūgintumėm, rūgintume |
---|
2p. | rūgintum, rūgintumei | rūgintumėte, rūgintumėt |
---|
3p. | rūgintų | rūgintų |
---|
imperative. |
---|
| sg. | pl. |
---|
1p. | | rūginkime, rūginkim |
---|
2p. | rūginki, rūgink | rūginkit, rūginkite |
---|
3p. | terūgina, terūginie | terūgina, terūginie |
---|
|