/en/
1. drill; bore; 2. (skalbinius) wring (out)
/de/
1 (skylę) ausbohren vt 2 (skalbinius) auswringen* vt
склонение/спряжение слова
глаголindicative. | ||||
---|---|---|---|---|
present | past | past frequentative | future | |
1p.sg. | išgręžiu | išgręžiau | išgręždavau | išgręšiu |
2p.sg. | išgręži | išgręžei | išgręždavai | išgręši |
3p.sg. | išgręžia | išgręžė | išgręždavo | išgręš |
1p.pl. | išgręžiame, išgręžiam | išgręžėme, išgręžėm | išgręždavome, išgręždavom | išgręšim, išgręšime |
2p.pl. | išgręžiat, išgręžiate | išgręžėt, išgręžėte | išgręždavote, išgręždavot | išgręšit, išgręšite |
3p.pl. | išgręžia | išgręžė | išgręždavo | išgręš |
subjunctive. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | išgręžčiau | išgręžtume, išgręžtumėm, išgręžtumėme |
2p. | išgręžtumei, išgręžtum | išgręžtumėte, išgręžtumėt |
3p. | išgręžtų | išgręžtų |
imperative. | ||
---|---|---|
sg. | pl. | |
1p. | išgręžkim, išgręžkime | |
2p. | išgręžki, išgręžk | išgręžkite, išgręžkit |
3p. | teišgręžia, teišgręžie | teišgręžie, teišgręžia |